گسترش کشت محصولات مقاوم به خشکی در دستورکار قرار دارد/ بخش کشاورزی ۸۰ درصد آب کشور را مصرف میکند
وحید عامری
مهر ۲۹, ۱۴۰۴
3013
۱۸:۱۱ – ۲۹ مهر ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان – سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) با همکاری دولت جمهوری اسلامی ایران، پروژه جدیدی تحت عنوان پروژه همکاری فنی منطقهای را به منظور تقویت ظرفیتهای ملی و منطقهای در زمینه کشاورزی مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی راهاندازی کرد.
این پروژه که کشورهای افغانستان، بوتان و مغولستان را نیز شامل میشود، قرار است تولید پایدار و مقاوم به خشکسالی کینوآ، دانههای غلات کوچک و سویا را گسترش دهد؛ محصولاتی که به دلیل مقاومت در برابر خشکی و ارزش غذایی بالا شناخته شدهاند.
پروژه بهطور رسمی در کارگاه ملی آغاز پروژه که در تاریخ ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ در تهران برگزار شد، معرفی شد. این کارگاه میزبان حدود ۴۰ شرکتکننده از بخشهای دولتی و خصوصی، موسسات تحقیقاتی، سازمانهای جامعه مدنی، انجمنهای تخصصی، کشاورزان و صنایع کشت و کاشت بود و همچنین نمایندگانی از دفتر منطقهای فائو در آسیا و اقیانوسیه و دفتر نمایندگی فائو در ایران در آن حضور داشتند.
در این کارگاه، شرکتکنندگان به سه گروه محصول-محور تقسیم شدند و به بحث در مورد پیشینه، اهداف، نتایج مورد انتظار و استراتژی اجرای پروژه پرداختند و فعالیتهای اولویتدار را تعیین و برنامه کاری ملی ایران را بر اساس نیازها و بازخوردها نهایی کردند.
پروژه منطقهای ایران و فائو برای تقویت کشاورزی ایران در برابر تغییرات اقلیم
ایران که در مناطق خشک و نیمهخشک قرار دارد، با کمآبی و خشکسالیهای مکرر روبروست که سیستمهای کشاورزی این کشور را به شدت تحت فشار قرار داده است. با توجه به اینکه بخش کشاورزی حدود ۸۰ درصد کل برداشت آب کشور را مصرف میکند، این بخش در برابر تأثیرات تغییرات اقلیمی شامل کاهش بارش، افزایش دما و تبخیر سریعتر آب و خاک آسیبپذیر است.
پروژه منطقهای فائو بستری فراهم میکند تا کشورها بتوانند از طریق نوآوریهای زراعی، انتقال فناوری، تقویت نهادی و ارتقای آگاهی در مورد فواید غذایی و محیطزیستی محصولات مقاوم به خشکی با چالشهای آب و تغییرات اقلیمی مقابله کنند.
در ایران، این پروژه اقدامات را دنبال خواهد کرد از جمله گسترش کشت محصولات مقاوم به خشکی مانند کینوآ، میلت و سویا؛ ترویج روشهای کشاورزی خوب، انتخاب مشارکتی واریتهها و مدارس مزرعهای کشاورزان برای افزایش بهرهوری و پایداری؛ تقویت ظرفیتهای ملی در زمینه سیستمهای کشاورزی مقاوم به تغییرات اقلیمی و مدیریت بهینه آب؛ و ایجاد شراکت میان موسسات تحقیقاتی، کشاورزان و بخش خصوصی برای اطمینان از پذیرش و توسعه پایدار نتایج پروژه.
با تنوعبخشی به سیستمهای تولید و افزایش بهرهوری آب، این طرح از استراتژی کلان ایران برای سازگاری کشاورزی با تغییرات اقلیمی پشتیبانی کرده و امنیت غذایی و تغذیهای نسلهای آینده را تضمین میکند.
