چگونه یک نماد ارزی در مرکز مبادله ایران فعال میشود؟
وحید عامری
مرداد ۲۶, ۱۴۰۴
3037
۱۱:۲۲ – ۲۶ مرداد ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان؛ کیمیا قلیپور – مرکز مبادله ارز و طلای ایران از فعال شدن ۸ نماد ارزی شامل دلار، درهم، یورو، یوآن، روبل، ین، روپیه و وون در بازار ارز تجاری این مرکز خبر داده است. این اقدام، امکان معامله مستقیم ارزهای متنوع را برای تجار فراهم کرده است. اما فرآیند فعال سازی این نمادها بر چه اساسی انجام میشود؟ بررسیهای باشگاه خبرنگاران جوان نشان میدهد فعال سازی نمادهای ارزی در مرکز مبادله ایران بر چند پایه اصلی استوار است؛
حجم واردات و جهان روایی ارز
بازار ارز تجاری این مرکز در آذرماه ۱۴۰۳ با چهار نماد درهم، یوآن، دلار و یورو آغاز به کار کرد. انتخاب این ارزها مبتنی بر سهم بالای کشورهای مبدأ در واردات ایران و جایگاه بین المللی آنها بوده است.
بر اساس آمار گمرک در چهارماهه نخست ۱۴۰۴، امارات (۵.۴ میلیارد دلار)، چین (۴.۵ میلیارد دلار) و ترکیه (۲.۵ میلیارد دلار) به ترتیب بزرگترین تأمین کنندگان کالاهای وارداتی ایران بودهاند. همچنین در کل سال ۱۴۰۳، امارات، چین و ترکیه با اختلاف قابل توجه، رتبههای نخست را در واردات به ایران داشتهاند.
درخواست بازرگانان و نیاز بازار
مرکز مبادله اعلام کرده است در صورت تقاضای تجار برای افزودن نمادهای جدید، این درخواست از طریق ارسال نامه رسمی و طی فرآیندهای اداری بررسی و در صورت تأیید، نماد موردنظر فعال میشود؛ نمادهای روبل، ین، روپیه و وون به دنبال درخواست فعالان اقتصادی و افزایش مبادلات با کشورهای مرتبط (روسیه، ژاپن، کره جنوبی و هند) به فهرست ارزهای معاملاتی افزوده شدهاند.
انعطاف پذیری در خدمت تجارت
خاطر نشان میشود، از ابتدای سال تا ۲۲ مردادماه امسال ، معادل ۱۰.۹ میلیارد دلار انواع ارز از سوی واردکنندگان کشور خریداری شده است؛ طی این دوره، ارزش کل معاملات بازار ارز تجاری مرکز مبادله ایران به تفکیک نوع ارز، ۱۴ میلیارد درهم، ۶ میلیارد دلار، ۴۴۳ میلیون یورو، ۴.۲ میلیارد یوآن، ۱.۷ میلیارد روبل، ۷۱.۶ میلیون ین و ۶.۳ میلیون وون بوده است؛ این آمار گویای این است که هم اکنون روی هفت نماد ارزی معاملات صورت گرفته است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، فعال سازی نمادهای ارزی در مرکز مبادله ایران، نشان دهنده سیاست انعطاف پذیر برای پاسخگویی به نیازهای بازار و تسهیل مبادلات بین المللی است. این روند با توجه به تحولات تجاری ایران (مانند افزایش همکاری با شرکای آسیایی و اوراسیایی) احتمالاً در آینده گسترش خواهد یافت.
